ζυγαίος

ζυγαῑος, -α, -ον (Α) [ζυγόν]

ζύγιος, αυτός που αποτελεί ζευγάρι μαζί με κάποιον άλλο, συνδεδεμένος, αλληλένδετος με κάποιον ή κάτι («ζυγαῑα... φῶς καὶ ἀθανασία», Ιω. Χρυσ.).